An English version of this article is available by the link.

Ολόκληρος ο κόσμος τώρα παρακολουθεί τα τραγικά γεγονότα στη Μαριούπολη, μια πόλη βαρβαρικά καταστρεφόμενη από τον ρωσικό στρατό. Η καταστροφή αυτή σημειώνεται, διότι οι Έλληνες τοποθέτησαν τους πρώτους στύλους στην πόλη. Η Μαριούπολη έχει ιδιαίτερη σπουδαιότητα γιατί εκεί, στην Αζοφική θάλασσα, έζησε και ακόμη παραμένει μία σημαίνουσα ελληνική κοινότητα.

Η Ελλάδα προσπάθησε σκληρά να είναι παρούσα στην πόλη, ακόμη κι αφότου η Αθήνα αποφάσισε να εγκαταλείψει την πρεσβεία στο Κίεβο.

Ο Έλληνας γενικός πρόξενος, Μανώλης Ανδρουλάκης ήταν ο τελευταίος διπλωμάτης που άφησε τη Μαριούπολη. Το έκανε αυτό την 15^η Μαρτίου, αφού πρώτα έγινε μάρτυρας των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας διαπραχθέντων παρά των ρωσικών αρχών στην πόλη. Σήμερα βρίσκεται στην Αθήνα.

Πολλοί Έλληνες ομογενείς έφυγαν από την Ουκρανία μαζί του, μα όχι όλοι. Μερικοί πέθαναν. Κι όχι μονάχα οι 10 ομογενείς που σκοτώθηκαν τον Φεβρουάριο. Δυστυχώς, οι ρωσικοί βομβαρδισμοί από αέρος σε κωμοπόλεις και χωριά έχουν επιφέρει πολύ περισσότερο πόνο.

Αρκετοί Έλληνες παραμένουν σε διάφορες πόλεις της Ουκρανίας, ειδικά στο νότο, και θέλουν να συνεχίσουν να ζουν στην Ουκρανία.

Τοποθεσίες στην Ουκρανία έχουσες συμβολική αξία για την Ελλάδα, δεν έχουν χαθεί.

Η οικία του σπουδαίου Έλληνα Κωνσταντίνου Υψηλάντου στο κέντρο του Κιέβου και ο δρόμος φέρων το όνομά του. Μέρη στην Οδησσό όπου η Φιλική Εταιρεία άρχισε την δράση της – μία μυστική οργάνωση που προετοίμασε την Ελληνική Επανάσταση. Το Ισμαήλιο, όπου το 1820 ελήφθη η απόφαση να προβούν σε επανάσταση κατά του οθωμανικού ζυγού, κι η οποία τελικά κηρύχθηκε στις 25 Μαρτίου του 1821 κι οδήγησε στην απελευθέρωση των Ελλήνων.

Η Ελλάδα, εορτάζουσα την 25^η Μαρτίου, θα πρέπει να αντιληφθεί τη σημασία του ουκρανικού αγώνα για ανεξαρτησία.

Αμέσως μετά την εκκίνηση της ρωσικής εισβολής, η Ελλάδα συνειδητοποίησε σε ποιανού το μέρος βρίσκεται η αλήθεια, έσπασε την ουδετερότητά της και στα τέλη Φεβρουαρίου παρείχε αμυντική βοήθεια, διά την οποία η Ουκρανία είναι ειλικρινώς ευγνωμονούσα.

Αλλά τώρα η Ελλάδα δύναται να πράξει περισσότερα.

Το πρωταρχικό πρόβληµα για την Ουκρανία αποτελεί η πολεμική αεροπορία της Ρωσίας, η οποία στη Μαριούπολη βομβαρδίζει την πόλη και τις κοινωνικές της εγκαταστάσεις χωρίς συνέπειες χωρίς να αφήνει τουλάχιστον τις διπλωματικές επιχειρήσεις άθικτες. Η Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει στο να σταματήσει αυτό. Σε τελική ανάλυση, έχει στη διάθεσή της το τμήμα του πυραυλικού συστήματος S-300, εγκατεστημένο στην Κρήτη. Αυτό το σύστημα αεράμυνας είναι γνώριμο στους Ουκρανούς; υπάρχουν Ουκρανοί χειριστές εκπαιδευμένοι στη χρήση του; Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μάχη αμέσως, "κλείνοντας" έτσι τον ουρανό σε πολλές πόλεις της Ουκρανίας.

Πράγματι, είναι μία πολλή δύσκολη απόφαση, αλλά είναι εφικτό να το κάνει σε συνεργασία με τους συμμάχους της στο NATO. H εμπειρία της Σλοβακίας, μεταφερούσης τους δικούς της S-300 στην Ουκρανία με τον ίδιο τρόπο, αποδεικνύει το πραγματικό της ευκαιρίας.

Ναι, θα πάρει χρόνο, αλλά η προμήθεια τούτων των συστημάτων αεράμυνας θα είναι "έγκαιρη".

Δυστυχώς, ο πόλεμος δεν θα τελειώσει στις προσεχείς ημέρες.

Ακόμη κι αν κάποτε επιτευχθεί η εκεχειρία, θα είναι σημαντικό να κρατηθούν οι ρωσικές δυνάμεις υπό έλεγχο.

Το κλείσιμο του εναέριου χώρου είναι αποφασιστικής σημασίας και κατεπείγον. Η Ελλάδα μπορεί να κάνει ένα αποφασιστικό βήμα προς το στόχο αυτόν, παραδίδοντας το τμήμα S-300 στην Ουκρανία.

Και θα υπάρξει μία αντικατάσταση που δεν θα υπονομεύσει την ελληνική άμυνα.

Με μία αποτελεσματική αεράμυνα, η Ουκρανία θα μπορούσε να αναχαιτίσει μία επίθεση στο νότο και να σώσει τη Μαριούπολη από τους απάνθρωπους βομβαρδισμούς της περιοχής που ο κόσμος βλέπει ιδίοις όμμασι.

Δεν είναι ξεκάθαρο το πώς θα μοιάζει η Μαριούπολη αφότου επιστρέψει σε πλήρη ουκρανικό έλεγχο. Η πόλη είναι σχεδόν ισοπεδωμένη, και οι αεροπορικές επιθέσεις συνεχίζουν.

Ωστόσο η ίδια ιστορία δεν θα επαναληφθεί και στην Οδησσό, και σε άλλες πόλεις της χώρας επίσης;

Η αρωγή των συνεταίρων του NATO, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, δύναται να δώσει ένα ηχηρό "όχι" στο ερώτημα αυτό.

Μέχρι στιγμής, η Ελλάδα δεν θέλει να συζητήσει την παροχή αυτού του είδους βοηθείας. Η Αθήνα απέρριψε ένα επίσημο αίτημα για την παροχή, λιγότερο ισχυρών αμυντικών συστημάτων, και έκανε νύξη για απροθυμία να μιλήσει σχετικά με τους S-300. Eντούτοις, δεν έχει ληφθεί ακόμη επίσημη απόφαση.

Τώρα πλέον η πρωτοβουλία μπορεί να έλθει από τον ελληνικό λαό, και την κοινωνία των πολιτών.

Μόνο εκείνη μπορεί να πείσει το κράτος να παρέμβει και να συμβάλει στο τέλος αυτής της θηριωδίας, η οποία δεν μπορεί να έχει θέσει στον 21^ο αιώνα. Ελπίζουμε ότι η ουκρανική κοινότητα στην Ελλάδα θα καταφέρει να βοηθήσει στην άσκηση πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση.

Η απόφαση είναι λογική, λαμβάνοντας υπόψιν ότι η Ουκρανία είν’ εκείνη προστατεύει τώρα ολόκληρη την Ευρώπη από τις πρωτόγνωρες θηριωδίες και  την επιθετικότητα της Ρωσίας του Πούτιν, της οποίας δεν υπάρχει προηγούμενο στην Ευρώπη εδώ και 75 χρόνια. Και η Ουκρανία μπορεί να προστατεύσει την Ευρώπη. Αλλά χρειαζόμαστε την συμβολή ενός πραγματικά αποτελεσματικού όπλου για αυτοάμυνα.

Μία απόφαση παροχής τούτης της βοήθειας στην επέτειο της 25^ης Μαρτίου θα αποδείκνυε ότι λέξεις όπως "ανεξαρτησία", "ελευθερία", και "ανθρωπιά" ( ιδέες έχουσες τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα) έχουν ύψιστη σημασία για τους Έλληνες και την Ελλάδα.

Σεργίι Συντορένκο, EUROPEAN PRAVDA (Ευρωπαϊκή Αλήθεια)

21 ΜΑΡΤΙΟΥ 2022